معرکه معروف مرمرهای پارتنون، یکی از جنجال‌برانگیزترین نقاشی‌ها در حوزه میراث فرهنگی بین‌المللی می‌باشد. این مناقشه مرتبط با بازگرداندن آثار باستانی غارت شده، مخصوصاً مرمرهای پارتنون که در "مجموعه الگین" موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شده‌اند، به عنوان یک قضیه بزرگ در حوزه حقوقی و اخلاقی تاکنون باقی مانده است. آغازین این مناقشه به زمانی برمی‌گردد که الگین، در قرن نوزدهم، هنگامی که آتن تحت حکومت عثمانی قرار داشت، سنگ‌های مرمر از معبد باستانی را به شکل ناقص با خود به بریتانیا برد. در سال 1816، یکی از الگین‌ها سنگ‌های مرمر را به دولت بریتانیا فروخت و بلافاصله آنها به موزه بریتانیا منتقل شدند، جایی که تا به امروز نگهداری می‌شوند. این مرمرها به اندازه‌ای مهم و با ارزش هستند که مجموعه‌ای از نقاشی‌های اخلاقی و فرهنگی درباره بازگشت آنها تا سال‌ها برگزار شده است. اما این نکته که به ندرت مورد توجه قرار گرفته است، مربوط به شایستگی حقوقی بازگشت آنها در چارچوب حقوق بین‌الملل معاصر است. این کتاب به عنوان نخستین اثری در زمینه حقوقی، دیدگاه حقوق بین‌الملل را نسبت به مسائل میراث فرهنگی و دلیل اختلافات بین‌المللی در این زمینه ارائه می‌دهد. این اثر به عبارت دیگر به نوعی یک چشم‌انداز نوین از حقوق بین‌الملل عرفی در زمینه بازگرداندن اموال فرهنگی را که به طور غیرقانونی از مکان‌های مورد نظر حذف شده‌اند، معرفی می‌کند. نویسنده این کتاب، با پیش‌گفتاری از اندرو والاس هادریل، تلاش کرده است تا یک اثر مرجع و منحصر به فرد در زمینه مناقشه حقوقی بازگرداندن مرمرهای پارتنون و البته الگوی جدیدی از حفاظت از میراث فرهنگی ارائه دهد.