این اثر یک روش بین رشته‌ای برای توسعه استفاده از قانون در میان فرهنگ‌های مختلف را معرفی می‌کند تا تفاوت‌های فرهنگی را در گفتمان حقوقی در نظر بگیرد. این روش بر مبنای تحلیل حسی بنا شده است و به طور ناخودآگاه در دسته‌بندی‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. از طریق ترکیب دیدگاه‌های نظری حقوقی، انسان‌شناسی و نشانه‌شناسی با خوانش حقوق بشر به عنوان ارتباطات ترجمه‌ای در میان فضاهای فرهنگی مختلف که افراد در آن زندگی می‌کنند، به نتیجه می‌رسد. برای پشتیبانی از این ایده، از یک دیدگاه فرهنگی-جغرافیایی به نام "کرولوژی حقوقی" استفاده شده است. هدف اصلی این رویکرد نشان دادن ادامه وجودی بین مفاهیم و فضاهای تجربه و به ویژه بین معانی حقوقی و ابعاد مکانی زندگی افراد است. این کتاب از طریق شیوه‌شناسی حقوقی و ترجمه‌ای از حقوق بشر، یک روش را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد چگونه فضا و قانون تعاملی به یکدیگر تاثیر می‌گذارند تا یک زبان حقوقی فراگیر ایجاد شود که تفاوت‌های فرهنگی را از خود دور کند. این تحلیل عبارات زیر را شامل می‌شود: - یک دیدگاه انتقادی درباره فرصت‌های سکولاریزاسیون در میان فرهنگ‌ها. - توانایی تفسیر یک زبان حقوقی از زندگی روزمره که منجر به یک ترکیب از تفاوت‌ها می‌شود، به جای یک بی‌طرفی ناقص یا یک جهان‌بینی حقوقی عالمی. - یک روش بین رشته‌ای برای ترجمه حقوقی در بین فرهنگ‌ها. - یک دیدگاه دوره‌شناختی درباره روابط میان حفاظت از حقوق بشر و فضاهای زندگی. - بررسی بین‌فرهنگی و ژئونشانه‌شناسی از طریق مجموعه‌ای از موارد حقوقی و مسائل فعلی، مانند حقوق اقلیت‌های بومی و حمایت بین‌المللی از اماکن مذهبی.