ویتنی تیلور در کتاب قانون اساسی اجتماعی، به بررسی شرایطی می‌پردازد که تحت آن حقوق اساسی جدید به شکل معنادار و دائمی تر در جامعه جای می‌گیرند. او مفهوم «جاسازی» قانون اساسی را به کار می‌برد تا نشان دهد چگونه دیدگاه‌های مختلف حقوقی و اجتماعی به طرز تعاملی در قانون اساسی نهادینه می‌شوند. تیلور نشان می‌دهد که تعبیه قانون اساسی می‌تواند از طریق بسیج حقوقی رخ دهد، زیرا شهروندان قوانین را به روش خود درک می‌کنند و بر اساس این درک، ادعاهای حقوقی می‌کنند یا تصمیم‌گیری می‌کنند، و قضات نیز تصمیم می‌گیرند که آیا و چگونه به دعاوی حقوقی پاسخ دهند. این تعاملات نهایتاً محتوا و قوت نظم حقوق اساسی را شکل می‌دهد. برای تحقیق خود، تیلور از بیش از یک سال کار میدانی در کلمبیا استفاده کرده است و از منابع متعددی از جمله مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، نظرسنجی‌های اصلی، اسناد قانونی و مشاهدات مشارکت استفاده کرده است. این کتاب ارزشمند و غنی از نظر محتوا و تحقیقات بوده و به بررسی جنبه‌های پیچیده و تعاملی قانون اساسی و تأثیر آن بر جامعه پرداخته است.