در این اثر، پروفسور ژیپینگ لیانگ تفسیر جدیدی از سنت حقوقی چین را ارائه می‌دهد که تأثیرات عمیقی دارد. با انحراف از روش‌های معمول تحقیق تاریخ حقوقی، او تلاش می‌کند تا سنت حقوقی باستان چین را از طریق تفسیر فرهنگی نشان دهد. او معتقد است که قانون نه تنها نمادهای فرهنگی را معنادار می‌سازد، بلکه هم مفهوم و هم عمل حقوقی به نمایان می‌آید. قوانین نه تنها الگوی زندگی در زمان و مکان خاصی هستند، بلکه نماینده جهان ذهنی افراد خاصی از جامعه می‌باشند. به این ترتیب، مطابق با چندگانگی فرهنگی، قوانین نیز در جوامع مختلف نمایانگر شخصیت‌ها و روحیات متفاوتی هستند. نویسنده به باور آنکه تجربه انسانی اغلب در مفاهیم، مفردات و طبقه‌بندی‌ها فشرده می‌شود، با تحلیل اصطلاحات مرتبط، بحث خود را آغاز می‌کند و سپس با تفسیر تعامل و ارتباط واژه‌ها، مفاهیم و عملکردها به درک تاریخ می‌پردازد. با توجه به این درک، او از مفاهیم مدرن به طور تفکری و منتقدانه استفاده می‌کند و با آگاهی از تفاوت‌های مفاهیم چینی و غربی در دوران باستان و مدرن، سعی در بهبود درک واقعی از تاریخ دارد و در عین حال از تعصب ملی و تمرکز معاصر در مطالعات تاریخی اجتناب می‌کند.